De Belgische violist en Nyckelharpaspeler Didier François houdt van ontmoetingen. In zijn discografie (tien albums) vindt men o.a. Renaud Garcia-Fons (contrabas), de Zweedse zangeres Ulrika Boden, Lévon Minassian (doudoukspeler van Peter Gabriel) en de draailierspeler Gilles Chabenat met wie hij een dubbel-cd opnam samen met de Franse zanger Gabriel Yacoub. Met de Italiaanse nyckelharpaspeler Marco Ambrosini nam hij de 44 vioolduo’s van Bartòk op (in herwerking voor nyckelharpa). Met zangstemmen zoals die van Neeka, Tom Theuns en Patrick Riguelle vertolkte Didier op geheel eigen wijze teksten van Wannes Van De Velde. Trilok Gurtu was te gast op de CD “Wispered Wishes” die hij maakte met jazzpianist Michel Bisceglia. Ze treden tot op vandaag regelmatig samen op. Bovendien kruiste Didiers pad dat van Stéphane Grappelli en was hij ook solist bij de livevertoning van “Lord of the Rings”, gecomponeerd door de Amerikaanse filmcomponist Howard Shore. Met de Franse filmcomponist Armand Amar (door een César bekroond voor de muziek van “Le Concert”, film van Radu Mihaileanu) werkte hij samen aan de film- en balletmuziek voor regisseurs als Costa-Gavras (voor de films “Amen” en “Le Couperet”), Yann Arthus-Bertrand (voor de documentaire “La terre vue du ciel”). Met Trevor Morris componeerde hij de pilot van de Amerikaanse televisieserie Vikings. Sinds 2015 werkt Didier ook samen met filmcomponist Michel Bisceglia (bekroond voor de film “Marina” van Stijn Coninx) in de serie Jan de Lichte . Didier was gedurende tien jaar mee verantwoordelijk voor de muzikale leiding binnen het Brussels theaterensemble Leporello. Didier François is de laatste jaren bijzonder geboeid door oude muziek. Hij speelde samen met de bekende luitist Rolf Lislevand, de Gambisten Romina Lischka en Thomas Baeté, Ook het ensemble Utopia en het internationale collectief Ratas del viejo mundo zijn frequente speelgenoten.. Samen met zijn compagnon de route Philippe Malfeyt ging Didier passioneel renaissance- en barokmuziek associëren met jazzelementen. Dat originele pad bewandelt hij nu verder met Michel Bisceglia, waarmee hij zowel in duo als in kwartet het oude muziekrepertoire in een jazzy jasje steekt. Zo is het repertoire van Didier Francois stilaan doordrongen van tal van eclectische invloeden, Dankzij de speeltechniek van de Belgische violist Arthur Grumiaux, kon Didier François een techniek op punt zetten voor de nyckelharpa, gebaseerd op ontspanning en vloeiende bewegingen. Deze vernieuwende manier van spelen laat meer bewegingsvrijheid toe, waardoor de muzikant de kwaliteit van zijn klanken kan verdiepen. Bovendien vergroot deze innovatie de mogelijkheden om hedendaagse interpretaties te componeren die het repertoire van nyckelharpa (tot nog toe vooral gekend door de Zweedse volksmuziek) kunnen verbreden. Vandaag kan men in het werk van Didier dankzij de helderheid van de klank, vermengd met de resonantie van de sympathiesnaren, een uitzonderlijke rijkheid van de toetsen beluisteren in Bach, Ysaïe en Satie, maar ook in vele van zijn eigen composities, vaak gebaseerd op thema’s uit het traditionele patrimonium. Verder geeft Didier François ook les aan het Mechelse conservatorium en in Duitsland en Italië. .